برنامه ها در c:
برنامه ها در c از مجموعه ای از دستورات و تعدادی تابع تشکیل میشوند.
هرتابع برای حل بخشی از مسئله نوشته میشود و دارای نام اوست.
نام گذاری برای تابع , از قانون نام گذاری برای متغیر ها تبعیت میکند.
لدنه اصلی برنامه , تابعی به نام ()main است.تمامی برنامه ها دارای این تابع هستند.
فایل های سرآیند:
کاربردهای پر استفاده از قبل در قالب توابعی آماده شده و به همراه کامپایلر ارائه میشود.بسیاری از اعمال برنامه نویسی با زبان c توسط این توابع از پیش نوشته شده انجام می شوند. برای مثال ورود داده ها از صفحه کلید و نوشتن آن ها در صفحه نمایش و انواع توابع ریاضی پیشرفته و بسیاری موارد دیگر قبلا نوشته شده و آماده شده اند. این توابع و سایر اطلاعاتی که کامپایلر برای ترجمه برنامه ها به آن نیاز دارد , در تعدادی از فایل ها به نام فایل های سرآیند ( Header File) قرار دارند.پسوند فایل های سرآیند h. است و معمولا در محلی که کامپایلر نصب شده است , در داخل پوشه ای به نام include قرار میگیرند. پس نیازمند روشی هستیم تا بتوانیم این فایل ها را به برنامه خود پیوند بزنیم.برای استفاده از این توابع باید از قبل بدانیم که هر تابع در کدام فایل قرار دارد.برای مثال توابع ()printf و ()scanf در فایل stdio.h قرار دارند.
اتصال فایل های سرآیند:
برای اتصال فایل های سرآیند از دستور include# استفاده میشود.این دستور از دستورات پیش پردازنده بوده و قبل از تابع ()main قرار میگیرد.پیش پردازنده مترجمی است که با مشاهده دستوراتی که با # شروع میشوند, اجرا شده و آن ها را به دستورات زبان c تبدیل میکند.این دستور به ; ختم نمیشود. این دستورات به صورت زیر مورد استفاده قرار میگیرند.
<نام فایل سرآیند> include#
چاپ اطلاعات:
زمانی که برنامه های زبان c اجرا میشوند پنجره ای نمایش داده میشود که به آن پنجره خروجی یا نماش گفته میشود.معمولا چاپ اطلاعات با استفاده از تابع ()printf که در فایل stdio.h قرار دارد انجام میشود. این تابع به دو روش استفاده میشود:
;(“<عبارت 1 >“)printf
;(<عبارت 2 > , “<عبارت 1>“)printf
<عبارت 1> شامل اطلاعات زیر میباشد:
- اطلاعاتی که باید عینا در خروجی چاپ شوند
- کاراکتر های تعیین کننده فرمت خروجی که با علامت % شروع میشوند
- کاراکتر های کنترلی که با \ شروع میشوند
<عبارت 2> اطلاعاتی است که باید به خروجی منتقل شوند که معمولا لیستی از متغیرها میباشند
کاراکتر های تعیین کننده فرمت خروجی در c:
این کاراکتر ها نوع اطلاعاتی را که در عبارت ۲ ذکر شده اند و باید به خروجی بروند را مشخص میکنند.برای نمایش اعداد از نوع short و long به ترتیب از کارکتر های h و l (ال) به همراه d , i , o و u میتوان به کاربرد.
کاراکتر های کنترلی در c:
این کاراکتر ها شکل خروجی اطلاعات را مشخص میکند.
عالیه
ممنون از زحمات گران بهاتون
سلام
وقتی تو یه متغیر یه عدد بزرگ ذخیره می کنم و اونو چاپ می کنم یه خروجی متفاوت به من برمیگردونه
از long int هم استفاده کردم ولی بازم کار نکرد
مشکل چیه؟
دمتون گرم خیلی عالی بود .
عالی بود خیلی خوب توضیح دادید
مرسی از زحمات خوبتون
مرسی از زحمات خوبتون درود